RESULÜLLAH’IN SÜNNETİNİN YAZILMASININ ENGELLENİŞİ / ÖMER B. ABDÜLAZİZ DÖNEMİNDE (2)

İbn-i Şehab dışında hadisleri toplayıp yazanlar da vardı. Ama onların yazdıkları da yok olup gitti. Nihayet Abbasi halifelerinin ikincisi Mansur, hilafete geçince ulemayı hadisleri toplamaya teşvik etti. Zehebi H. 143 yılının olaylarını anlatırken bu konuda şöyle yazıyor: "Bu yılda İslam uleması hadisleri, fıkıh ve tefsiri yazmaya koyuldular. İbn-i Cureyc Mekke'de kendi eserlerini yazdı, Said b. Ebi Arube, Hammad b. Seleme ve diğerleri Basra'da hadisleri yazmaya başladılar. Evzai Şam'da kendi kitabını, Mâlik de Medine'de Muvatta'sını yazdı. İbn-i İshak "Meğazi" kitabını, Muammer Yemen'de, Ebu Hanife ve diğerleri Kûfe'de fıkıh ve kendi görüşlerini yazdılar. Süfyan-i Sevri "el-Cami" kitabını yazdı. Ondan kısa bir süre sonra Haşim de kendi kitaplarını derledi. Mısır'da Leys ve İbn Luhey de yazmaya başladılar. Ve yine İbn-i Mübarek, Ebu Yusuf ve İbn-i Veheb de yazmaya koyuldular. Böylece din kitaplarının yazılması ve onların çeşitli bölümlere ayrılması çoğalmaya başladı. Çok sayıda Arapça lügat ve tarih kitapları yazıldı. […]